Er zijn vele soorten roestvast staal, wel meer dan 200 soorten. Deze soorten rvs worden onderscheiden op basis van de chemische samenstelling en daarmee ook de toepassing. Roestvast staal bevat minimaal 13% chroom en vormt de dunne en ondoorlatende chroomoxidehuid waarmee het staal roestvast wordt. Afhankelijk van de toepassing en de chemische samenstelling van het roestvaste staal kan het materiaal toch aangetast worden. Dus de nog steeds veel gebezigde term ‘roestvrij staal’ is niet de juiste benaming voor dit materiaal zoals u heeft gelezen.
Op basis van de chemische samenstelling en microstructuur van het roestvaste staal kunnen we 4 groepen rvs onderscheiden:
Het meest gebruikte roestvast staal is die met de austenitische structuur. Dit zijn bijvoorbeeld de roestvast stalen AISI 304 en AISI 316.
Ferritisch rvs heeft een ferritische structuur en is daardoor magnetisch. Door de beperkte hoeveelheid aan koolstof is dit materiaal niet hardbaar. Ferritisch rvs is matig lasbaar. Dit komt omdat in het algemeen voorwarmen vanaf een bepaalde dikte wordt aanbevolen om problemen als brosheid te voorkomen. Grofkorreligheid door korrelgroei is niet te vermijden alleen te beperken.
Martensitisch rvs hebben een hoog koolstofgehalte (0,08% tot meer dan 1%) en is niet zonder bepaalde voorzorgsmaatregelen te lassen. Martensitich rvs heeft een harde en brosse structuur. Al deze zaken betekenen dat martensitisch rvs lastig te lassen is.
Dit roestvast staal heeft een austenitische structuur en is daarmee niet magnetisch. De austenitische staalsoorten bezitten een goede algemene corrosievastheid. Deze roestvaste stalen zijn goed lasbaar en hebben ook bij lage temperaturen goede taaiheidseigenschappen en een hoge veiligheid tegen brosse breuk. Rvs 304 en rvs 316 zijn de meest gebruikte roestvast staaltypes. Wat het verschil tussen deze 2 roestvast staaltypes zijn kunt u lezen in het artikel dat hier speciaal aan gewijd is.
Deze staalsoorten hebben in het algemeen een hoog chroom- en een laag nikkelgehalte met de onderscheidende eigenschap om bij omgevingstemperatuur een tweefasenstructuur te vertonen Het austeniet gehalte ligt tussen de 40% en 60%. De sterkte eigenschappen van duplex staalsoorten zijn hoger dan die van austenitische staalsoorten. Deze staalsoorten hebben een bijzonder goede bestandheid tegen spanningscorrosie.